Haar ogen glansden over de glansende zee heen. Het was prachtig als de zon hier weer eens een keertej op scheen. Dat gaf z'n magis effect. Haar gedachten waarren heel evetjes weg gespoeld tot dat ze een harde klap kreeg op haar rug. Ze knalde met een noot gang op het zandt. Een harde klap was er te hoorren op het strand. Voorzichtig keek ze om om te kijken wie dit gedaan hat. Haar ogen kregen een kwaade kille rode kleur. Woest keek ze naar de groep jongens. Deze jongens kende ze, ze zaten in haar klas en deden altijd vervelendt. Elke dag zwors ze op wraak maar nu wist ze het zeker. Ze zal wraak nemen. Haar ogen stonden onder vuur van het boos zijn. Met een ruk stondt ze op met nog steets haar ogen strak op de jongens gezet.
'Sukkels!' schreeuwde ze hard tegen ze. Ze stoormde naar voorren om een van de jongens een harde klap in zijn gezicht te geven tot dat de jongen waar ze de klap bijna aan gaf haar vust vast pakte. Woest rukte ze zich los uit de hand van de jongen.
'Rot gewoon op!' riep ze met een velle stem. Ze keek de jongens om de beurt aan maar blijkbaar namen ze de bootschap anders op. Ze liepen met z'n allen dichter naaar haar toe. Waardoor ze wel achter uit moest gaan lopen naar de richting van de zee. Met nog steet seen woeste blik op de jongens gevestigt liep ze achter uit en nog steet niet in de gaten dat ze het water in liep. Ze schrok van een van de jongens die naarvooren sprinten en haar vast klemde bij haar keel. Ze viel naar achtere in het water.
De jongen hat nog steets haar keel vast waardoor ze moeilijk kon adem halen onder water. Ze schopte met haar benen tegen de jongen aan maar blijkbaar werkte dat niet. De jongen zei nog wat tegen haar maar door de druk onderwater kon ze het niet hoorren. Ze sloot haar ogen toen ze haar adem bijna veloren hat. Ze moest haar laatste energie nog bewaren voor haar ademhaling. De jongen liet haar keel los en geschokken rende de groep jongens weg. Ze zee kwam wat naar achteren toe. Het leke net dat de zee haar hielp. Haar gezicht kwam weer een beetje bovenwater waardoor ze weer een beetje kon ademen. Ze hielt haar ogen nog stijf dicht want je wist nooit wat er nog kon gebeuren. Voet stappen klonken op het natte zand en liepen naar haar toe. Nog niet besefent wie het was wachtte ze af wat er zou gebeuren.
[Srry als er veel typ fouten in staan, ik schreef een beetje haastig
]