Zon, zee, warmte.

[Open, voor iedereen dus.]

Het was een warme lentedag en Nyasha zat in haar mijn eentje aan het strand. Ondanks dat ze altijd alleen was had ze het best naar haar zin. Nyasha was geen meisje dat met iedereen bevriend was, ze was geen meisje dat makkelijk met mensen kon praten. Sterker nog, ze vertrouwde maar weinig mensen, Nyasha keek daarom ook vaak de kat uit de boom. Ook heeft ze nooit echte liefde gekend, het gevoel dat je van iemand kon houden heeft ze nooit mee gekregen. Dat was iets wat ze miste in haar leven, het was iets wat ze graag wou, maar niet kon krijgen. Nyasha lag op haar handdoek in een zwarte bikini een beetje van de zon te genieten. Ze kon serieus zo in slaap vallen, maar dat zou niet best wezen. Haar reis door het bos was best goed verlopen en nu ligt ze rustig aan het strand te bakken, even een momentje van rust, een moment om tot haar zelf te komen. Ze ging recht op zitten en keek naar de zee. Het was zo verleidelijk om dat water in te gaan, het leek wel alsof de zee haar riep. Nyasha stond op en liep door het zand heen richting het water. Het zand prikte van de hitte onder haar voeten. Ze liep tot haar knieën het water in en moest even wennen. Het water was ijskoud omdat ze de warmte van de zon op het moment gewend was. Nyasha liep iets verder het water in en dook onder. Het water was steenkoud en ze kwam ook na een seconden of vijf weer boven. Ze schudde haar hoofd en mijn lange blauwe haren vlogen alle kanten op. De druppels die door de lucht vlogen waren net allemaal kleine sterretjes, dat kwam door de zon. Nyasha zwom weer richting het ondiepe en ging staan, ze keek over het hele strand heen en zag verschillende mensen staan. Wie mens, weerwolf of vampier was kon ze niet zien van af hier. De golven kletste tegen haar bovenbenen aan, en af en toe was een golf zo sterk dat ze bijna omviel. Bijna, dat is precies het goede woord. Nyasha was een sterk meisje dat makkelijk voor zichzelf kon opkomen, maar dat hebben weinig mensen nog maar met haar mee gemaakt. Zij kennen allemaal het rustige meisje, dat zich niet overal mee bemoeit. Ze liep weer terug het strand op en ging op mijn handdoek zitten, zo'n verfrissende duik was heerlijk zo nu en dan.