Your Fate
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  PortalPortal  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  ZoekenZoeken  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 That horrible smell..

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Blue

Blue


Aantal berichten : 64

Character sheet
Leeftijd: Real: 67 | Looks: 17
Ras: Weerwolf
Lover: I've never been loved before, what's it like?

That horrible smell.. Empty
BerichtOnderwerp: That horrible smell..   That horrible smell.. Icon_minitimevr apr 15, 2011 2:18 am

Elke dag was opnieuw een kwelling. Haar neus, die vele male beter rook dan die van mensen, ving constant een geur op die anderen van haar soort gek zou maken. En hoewel het voor haar met regelmaat ook teveel was, was haar neus erop getraind. Gewoon door het feit dat ze dagelijks naar school moest. Niet dat ze er echt iets aan had. In haar leven, ze zag er veel jonger uit dan dat ze daadwerkelijk was, had ze genoeg geleed vanuit haar eigen ervaringen. Maar zodra ze in dit plaatje terecht was gekomen en iemand haar in haar menselijke vorm had gezien, was ze er niet aan ontkomen. Door haar jeugdige uiterlijk was ze gedwongen zich de volgende dag te melden, anders zouden ze de gehele omgeving naar haar afzoeken. En Blue was na een lange reis niet zomaar in staat om zomaar naar een andere plaats te trekken. Ze had ook zo haar grenzen. Het adres en nummer dat ze had opgegeven was vals, maar wat moest ze anders? Ze had geen vaste woonplaats, laat staan een huis waar ze 's avonds sliep. Waar ze ook maar een prettige plekje kon vinden was haar thuis voor die nacht en als ze een betere vond verhuisde ze net zo gemakkelijk. Verveeld spreidde ze haar kaken om eens luidruchtig te gapen terwijl ze met een elegante en vlugge pas het schoolterrein over liep. Direct drong de sterke geur haar neus weer binnen en vertrok haar gezicht zich lelijk, om enkele seconden daarna weer te herstellen in een normale plooi. Terwijl ze op een vlot tempo door de gangen liep, direct in de richting van haar locker, of kluisje, of hoe je het wou noemen, zonder ook maar op of om te kijken naar de nadere leerlingen, wiegde haar lange donkere haar over haar rug heen en weer. Af en toe stak ze haar neus werktuigelijk de lucht in om deze eens goed op te snuiven, hoe scherper de geur werd hoe dichter ze in haar buurt kwamen. En hoewel ze absoluut niet bang was voor de bloedzuigers bleef ze het liefst zo ver mogelijk uit hun buurt, simpelweg omdat het voor haar neus vele malen prettiger was. Vanuit haar ooghoeken volgde Blue het bloedzuigende wezen dat zich evenals als mens voordeed terwijl deze achter haar langs liep. Vanuit haar keel was heel zachtjes een grommend geluid te horen, wat alleen voor mensen absoluut niet te horen was. Gelukkig maar, want ze was niet van plan om te doen alsof ze de bloedzuigers niet erg vond, die verschrikkelijke dingen mochten weten hoe erg ze wel niet waren. Nadat ze de spullen die ze kwijt moest had opgeborgen sloot ze haar kluisje zonder veel moeite en liep op hetzelfde tempo weg, in een rechte lijn naar het lokaal waar ze heen moest. Blue was absoluut niet het type dat omkeek naar andere leerlingen, of aandacht aan hen schonk, ze liep eerder strak langs hen terwijl ze ruimte voor haar maakte. Want met haar directe passen, opvallende uiterlijk en de woedende blik in haar ogen gingen veel medescholieren haar uit de weg, met uitzondering van diegene waar ze de grootste hekel aan had.

[Open ^^]
Terug naar boven Ga naar beneden
Mitsukaze

Mitsukaze


Aantal berichten : 11

Character sheet
Leeftijd: 4 / 17 (Geboren op 29 februari)
Ras: Mens
Lover: Usagi-chan!

That horrible smell.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: That horrible smell..   That horrible smell.. Icon_minitimema apr 25, 2011 3:59 am

Aardbeientaart! Nee, chocoladecake... Of misschien een koekje. Nee, toch taart! Mitsukaze stond voor de vitrine van de kantine en keek met glazige ogen naar de verschillende stukjes taart, de ongelofelijke hoeveelheid aan koek en snoep en het was maar goed dat Mitsu al gegeten had, anders had hij alles leeggekocht. Uiteindelijk besloot hij maar een klein stukje perentaart te kopen en aanschouwde de kantinemevrouw toen ze een taartschep pakte, zijn stukje taart uit de vitrine haalde, in een kartonnen houder deed, inwikkelde in papier en aan hem gaf. Nog voor ze het geld van hem aan kon pakken, had hij het al op de toonbank gelegd en rende hij met zijn nieuwe aanwinst weg, juichend, terwijl hij het papier openscheurde en de geur langzaam inhaleerde. Extreem zoete geuren van peer, slagroom en kaneel vlogen door de gangen van de school.

Meters van de kantine vandaan, buiten adem, besloot hij maar zijn taartje langzaam op te eten en hij plukte een stukje peer van de bovenkant van het taartje af. Wat smaakte dat goed! Explosies van geuren en smaken en gevoelens schoten door zijn mond en hoofd. Hij had nu al spijt dat hij een klein stukje gekocht had en overwoog om terug te rennen en meer te kopen. Helaas was zijn lunchgeld al op en hij kon op rooftocht naar verloren muntjes, maar iets in hem zei dat hij daar veel te schattig voor was om dat daadwerkelijk te doen. Met plezier doorlopen ogen keken naar zijn eigen taartje, terwijl hij door de gangen naar zijn klaslokaal holde. Hij moest zo snel mogelijk zitten en heel stiekem zijn kaneel-peren-slagroomtaartje in het lokaal op gaan eten.

Hij holde langs lokalen en hield zijn kaneel-peren-slagroomtaartje goed in zijn hand vast. Hij stoot tussen andere leerlingen door, die alleen zijn blonde haartjes voorbij zagen wapperen. Hij rende en holde en snelde tussen benen van andere leerlingen door. Hij moest en zou die taart binnen nu en een minuut opeten, anders stierf hij van ongeluk. Hij draaide de hoek om, zag het lokaal voor zijn neus verschijnen, samen met een paar andere leerlingen - waarvan er eentje echt ontzettend lang was en een beetje vrouwelijk met heel veel beestachtige trekjes. Nog nooit gezien, maar hij rende er een rondje omheen - er was toch ruimte voor, blijkbaar vond iedereen haar niet zo aardig - en rende verder. Nog geen twee meter verder struikelde hij over zijn eigen veters en zijn gezicht veranderde van extreem blij naar extreem chagrijnig.

Zijn kaneel-peren-slagroomtaartpuntje vloog uit zijn handen en probeerde er nog naar te grijpen, maar was net te laat. Het schoot heel elegant door de lucht en Mitsu sloot zijn ogen om niet te zien dat zijn taartje in het gezicht van een of andere leerling belandde. Met handen voor zijn ogen lag hij op de grond en enorm grote tranen vlogen over zijn wangen. Zijn taartje! Zijn prachtig mooie kaneel-peren-slagroomtaartje!
Terug naar boven Ga naar beneden
Blue

Blue


Aantal berichten : 64

Character sheet
Leeftijd: Real: 67 | Looks: 17
Ras: Weerwolf
Lover: I've never been loved before, what's it like?

That horrible smell.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: That horrible smell..   That horrible smell.. Icon_minitimema apr 25, 2011 5:17 am

Afgelopen nacht was een kwelling geweest. Voor de zoveelste keer op rij had ze geen fatsoenlijke nachtrust gehad, of tijd gehad om die nachtrust te nemen. Want nee hoor, die verdomde tweebeners moesten haar weer lastig vallen. Het was voor Blue van zelfssprekend om de nacht door te brengen in de vorm waar ze het minst kwetsbaar in was. Een thuis kende ze niet, geen bed om in te slapen of een haardvuur om bij te liggen. Ze had haar warme vacht en een schutting tegen de wind. Maar de hondenvangers, zoals de onwetende en naieve mensen ze noemde, waren in deze godvergeten stad ontzettend actief en verschrikkelijk irritant. Weer was ze tot de ochtengloren opgejaagd, met zo nu en dan een halfuurtje rust omdat ze zichzelf in het donker had weten te verstoppen. Maar iedere keer kwamen ze met van die speurhonden aanzetten die haar geur gemakkelijk opvingen. Natuurlijk Blue ervoor kunnen kiezen om door het water te waden. Maar dat zou ongetwijfeld gevolgen hebben gehad voor haar menselijke vorm, waarin ze het absoluut niet kon hebben om na een lange inspanning nat te zijn en neits meer et doen. Op een of ander manier was het dunne velletje niet echt bestand tegen kou en allerlei andere dingen. Het was niet de eerste keer geweest dat ze achter haar aan hadden gezeten, maar ze leken koste wat het kost haar weer achter de tralies te hebben. En eens om de zoveel nachten waren ze weer fanatiek bezig om die drang waar te maken. Maar een keer in de kennel opgesloten zitten was al een keer teveel voor Blue. Het had ontzettend veel moeite gekost voordat ze zichzelf bevrijd had, waarbij ze de bewakers en beheerders van de kennel in een shock had achtergelaten. Want het feit dat er een mens in de kooi zat was iets wat ze niet konden bevatten. Zelf had ze iets gemompeld van wat neer kwam op een vervelend rotjoch dat haar erin had opgesloten en ze leken het aan te nemen. Hoe kon het anders? Mensen wisten niet van haar bestaan af. Het grootste gedeelte van school wist niet van haar bestaan af. De enkele die het wel wisten waren haar soortgenoten of de tegenhangers van haar soort. En haar neus vertelde haar dat die met overmate aanwezig waren. Er was vlakbij eentje in de buurt of er had vlak voor haar een bloedzuiger gelopen. Met een zacht, grommend geluid diep vanuit haar keek trok ze haar neus op.

Vanuit de andere kant, achter haar, kwam ineens een zoetige lucht haar kant op zetten. Zo zoet dat ze bijna alleen van de geur al een diabetes aanval zou krijgen. Dat iemand zoiets kon eten! Maar voor ze een blik over haar schouder kon werpen kwam er een blond jochie langszetten, meer kon ze er absoluut niet van maken. Hij was ontzettend klein, had een heel jeugdig uiterlijk en leek zelfs veel te jong voor alles en iedereen rond haar. Nog geen twee meter voor haar struikelde hij over zijn eigen veters, met het gevolg dat zijn stukje taart door de lucht vloog. Mompelend sloeg ze haar ogen even omhoog, blij dat hij nu voor haar stond in plaats van achter haar en dat de taart nog verder naar voren ging in plaats van naar achteren. Vanwege een kreet vloog haar blik naar degene van wie die afkosmtig was. Duidelijk woedend, de jongen was namelijk rood aangelopen, beende een jongen haar kant op, vanwege het feit dat het jochie enkele mteers voor haar op de grond lag. Toen haar ogen op de taartresten langs zijn gezicht vielen kon ze neit anders dan in een schaterbui uitvallen. De geur van het wezen vertelde haar dat dit geen soortgenoot of mens was, maar juist het soort dat ze verachtte.

[flut..]
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





That horrible smell.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: That horrible smell..   That horrible smell.. Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
That horrible smell..
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Your Fate :: School :: Schoolgebouw-
Ga naar: