blooooooooooooood

Daar zat ze dan, in haar eentje op de rand van het zwembad. De training was een uur eerder al gestopt, maar omdat ze er niet bij was met haar hoofd had ze besloten om nog eventjes voor zichzelf te trainen. De dakramen waren nog niet afgedekt, dus ze kon de prachtige sterrenhemel voor een deel bewonderen. Ze leunde ietsje achterover, liet haar schouders zakken op de koude vloer en daar lag ze. Half met haar voeten in het lauwe water. Voor ze het wist was ze een beetje ingedoezeld en viel ze bijna in slaap. Ze was zo hard voor zichzelf geweest, dat ze doodop was. Maar opeens, een paar minuten later schoot ze omhoog. Ze was klaarwakker, alsof het midden op de dag was. Ze had voetstappen gehoord, vlak bij de deur. Was die net niet dicht geweest? Opnieuw keek ze naar de deur, ze knipperde even met haar ogen. Had ze nou een schaduw gezien? Toen ze beter keek zag ze een lok haar verdwijnen. Dat was toch niet? Nee dat kon niet, nee het kon niet Forest zijn. Dat was ónmogelijk. 'Wie is daar?!' begon ze te schreeuwen. Ze voelde de paniek en adrenaline door haar lichaam stromen. Ze stond abrupt op, probeerde te rennen en viel meteen keihard op haar gezicht. Ze hoorde de stem van haar moeder in haar achterhoofd. 'Nooit rennen in een zwembad liefje, dat is gevaarlijk.' Toen ze op wilde staan deed alles pijn, haar handen zaten onder het bloed. Ze keek er even naar. Maar het laatste wat ze hoorde was een zacht lachje, en het sloffen van naderende schoenen. Er over nadenken kon ze niet, want het werd helemaal zwart voor haar ogen. Daar lag ze dan, helemaal alleen met haar hoofd in een plas bloed...

-kort maar krachtig, sorry voor kortheid komt doordat ik weinig tijd had lol

Niels zat in de kleedkamer, hij had net zwem training gehad. Hij had nu dan misschien wel zwem vaardigheid 4 maar hij bleef zwemmen en zwem trainingen houden. De training was zwaar geweest, ze hadden hun meester onder water helemaal beneden opgetild naar boven moesten brengen. En nou die meester was ook niet meer de lichtste. Niels liep rustig langs de deur zijn lok was net te zien. Hij draaide zich abrupt om toen hij iemand hoorde schreeuwen: 'Wie is daar?!' Hij gooide de deur open en zag Abigail, ze lag met haar hoofd in een plas bloed en haar handen zaten ook onder. Niels gaf een zacht lachje en slofte er snel naar toe. Bij Abigail aangekomen bukte hij en voelde aan haar pols. Niels voelde haar pols bonken, gelukkig ze leefde nog wel. Nu moest hij wachten tot te bij kwam maar eerst een gezondheid kist pakken. Hij stond op en liep zo snel als hij kon naar een van die kisten toe. Daar pakte hij een kist en liep terug naar Abigail.

[Ik pas. Maar ik moet naar school.[Trouwens, nice titel hoor xd. En je post in de gymzaal terwijl je doet alsof je in het zwembad bent.]]

Femke was nieuw hier en keek nieuwschierig de gymzaal rond. Ze zag een klimrek en glimlachte. Ze rende erheen en klom er behendig in. Ze deed haar rechterbeen door het gat en liet haar lichaam hangen. Ze pakte met haar handen de stangen en trok haar been los, ze viel naar beneden, en knalde met haar hoofd tegen de stang. Van de pijn liet ze los en viel plat op de grond. "Auw!" zei ze geschrokken, maar wel zo dat niemand het hoorde. Er waren nog twee andere kinderen in de zaal, waarschijnlijk ouder dan zij. Femke Greep naar haar enkel en stond op. Ze slofte naar de muur van de zaal en viel daar weer neer. Ze beet op haar lip en greep weer naar haar enkel. "Rustig Femke, dit heb je vaker gehad, het is niets ergs.." fluisterde ze tegen zichzelf. Tranen van pijn prikten in haar ogen. Wat was ze ook stom....

[Ik kom er ook bij, ben hier nieuw, du smoet even mijn plek vinden, ik hoop dat het niet erg is?]