Your Fate
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  PortalPortal  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  ZoekenZoeken  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 Salamander

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Nazuru

Nazuru


Aantal berichten : 14

Character sheet
Leeftijd: 15
Ras: Weerwolf
Lover: My heart is mine, dattebayo!~

Salamander Empty
BerichtOnderwerp: Salamander   Salamander Icon_minitimeza apr 16, 2011 8:49 am

Dezelfde grote grijns die ze altijd rond haar lippen droeg bleef haar volgen vooral bij de concerten die ze gaf. Ze stond op het grote podium waar naast haar grote schermen bevonden waar haar bovenlichaam op ingezoomd stond vele mensen stonden er. Heél veel maar ze voelde totaal geen zenuwen. Ze zal Salamander en Fighting Spirits gaan zingen daarna had ze een pauze waar fans haar omsteburt zouden mogen bekijken en een handtekening vragen. ,,Hallo iedereen! Bij deze ga ik het lied Salamander en Fighting Spirits zingen!" bij deze woorden barstte een hels geklap en gefluit uit. Ze gaf iedereen een knipoog en knipte in haar vingers waarna ze gelijk begon te zingen. ,,Shiranakattanda" en ze hielden gelijk op met klappen maar luisterde naar het lied. Het was lang geleden dat ze op het podium had gestaan maar deze aandacht. Niks kon dit nog verslaan!

Ze zong ook nog het lied Fighting Spirits en geen moment ging de grijns van haar gezicht af. ,,Komen jullie zo maar langs!!" riep ze en maakte raakte met twee vingers haar lippen aan en liet die vingers aan het publiek zien in de lucht. Ze glimlachte vriendelijk naar alle mensen ,,DATTEBAYO!" riep ze hard over de zaal heen en vervolgens sprong ze van het podium af en veegde met een zakdoek de zweetdruppels van haar voorhoofd ze was te hyper geworden door dit allemaal in één keer. Toch hield ze van al die aandacht, TE GEWELDIG! Niet veel later hoorde ze een stem die haar riep het was natuurlijk weer haar baas. Ze werdt naar een kamer gebracht die niet al te groot was zomenteen zouden de eerste fans naar haar toe komen. Áwesome natuurlijk! Ze grijnsde en ging uitgebreid op de stoel hangen, de muziek van Fighting Spirits klonk zacht in de kamer. ,,Mag ik je handtekening, mag ik je aanraken?!" de eerste fans stroomde binnen. Zucht..

Ze liet een lange geeuw horen, eindelijk maar dan ook éindelijk was ze klaar met die irritante vragen.. Ze had alle liedjes die ze gezongen had op haar MP4 staan die ze op dit moment ook binnen bereik had, met haar hoofd op het ritme van het muziek liep ze heen en weer te ijsberen achter het podium. De bossen waren hier dicht bij, ze deet haar oortjes uit en zette de muziek harder waardoor het nu net als in de kamer te horen was. ,,Aiyai" zuchtte ze en liet zich achterover in het gras vallen kijkend naar de maan. Ze had de neiging om in wolvenvorm te gaan en de bossen te verkennen maar de problemen die volgde. Een rilling liep over haar rug en ze sprong op met haar vuisten gebald. ,,DAT KAN NIET GEBEUREN!" schreeuwde ze, snel drukte ze haar hand tegen haar mond aan, idioot. Straks had iemand haar idiote kunsten nog gehoord, niet dat het idioot was huwr.. Ze focuste haar gedachte weer bij de muziek langzaam speelde alle liedjes zich af.. Oh!Enka!, Gyu ru ru, Kuroi Hitomi, Salamander, Distance, Fighting Spirits, Secret Rendezvous, All Stars. Al zei ze het zelf, het waren geweldig liedjes!

[https://your-fate.actieforum.com/t44-the-wild-wolf#745 Staan alle liedjes ^^]
Terug naar boven Ga naar beneden
Zero
Moderator
Zero


Aantal berichten : 314

Character sheet
Leeftijd: 17 ~ 237
Ras: Vampier
Lover: You're save in my arms.

Salamander Empty
BerichtOnderwerp: Re: Salamander   Salamander Icon_minitimema apr 18, 2011 2:05 am

Bomen flitsen aan hem voorbij. Hij was iets op het spoor. Iets dat hem naar de dader van de moord op zijn ouders kon leiden. Het was al jaren geleden gebeurd. Meer dan honderd jaar was voorbij gegaan maar hij zou het nooit vergeten. Die ene dag dat alles hem afgenomen was. Niet dat hij er ooit een traan om had gelaten of die pijn had gevoeld. Want pijn kon je het niet noemen. Het was een hels vuur dat zijn lichaam in vuur en vlam zette. Het vuur zong door zijn aderen en wachtten op het moment dat hij het gevecht aan kon gaan en diegene kon doden. Het zou geen kort gevecht worden. Nee. Al jaren fantaseerde hij er over, verzon hij de beste manier waar hij zijn tegenstander het meeste leed aan kon gaan doen. Hoe hij de dood van zijn familie kon wreken. En dat alles wilde hij in zijn eentje ondernemen. Normaal gesproken zou het niet mogelijk zijn geweest. Maar hij, de oudste zoon van de meest vooraanstaande vampieren van hun wereld. De nog enigste nazaat. Hij zou er voor zorgen dat die vieze, vuile honden wisten dat er niet met hem te spotten was. Hij zou ze eens leren wat het betekende als je een lid van een vampieren familie doodde. Omgekomen bij een verkeersongeval. Dat zou er met zijn ouders gebeurd zijn. Yeah right.. Zero rolde met zijn ogen. Het hoofd van het kindertehuis was een vampier geweest en die had Zero met goede bedoelingen opgevangen. Wilde hem een zo normaal mogelijk leven geven. En had hem die leugens ingefluisterd over de dood van zijn ouders. Maar hij geloofde het niet. Heeft het nooit geloofd tot hij er op die ene dag achter kwam. Wat was hij toen hels geweest. Alles had hij aan gort geslagen en allerlei dingen had hij verwoest. Wat die beesten bij hem op konden roepen zou niet veel goeds voorspellen. Het was het donkerste stukje van zijn leven dat dan naar boven kwam. Het donkerste stukje van hem. Het stukje dat met de jaren groeide en zijn leven donkerder en donkerder kleurde. In de verte hoorde hij popmuziek. Zeker een of andere troela die in de stad was. Bakken met geld had en het mensen aftroggelde door een beetje te playbacken. Want.. Waren ze niet allemaal zo? Zero kuchte eens en zijn passen werden langzamer. Tot hij weer iets langzamer liep. De geur werd sterker. Steeds sterker. Het was een natte hondengeur. Bah! Het kriebelde en jeukte hem overal als hij die gore geur rook. Het gejuich stopte en het publiek vroeg om een toegift. Echt ging dat feestje niet door. Net zoals Zero al verwacht had. En ging de zangeres het podium af. De geur was echter nu bijna op zijn sterkst. Hij stond bij de concerthal. Er precies achter. Ze geur dreef hem naar een deur. Een deur die niet eens op slot zag. Rustig opende hij die. Hoewel de adrenaline door zijn aderen raasde. Er was hierbinnen een wolf. En die zou hij eens even op gaan zoeken en gezellig mee babbelen. Met zijn handen tot vuisten gebald liep hij het gebouw binnen. Waar hij tot zijn verbazing precies in de kamer uit kwam van een meisje met lang bruin haar die zojuist naar haar muziek aan het luisteren was. Zijn violetkleurige ogen stonden hard en afstandelijk. IJskoud keek hij haar aan. Want hij wist wat ze was. En hij walgde ervan.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.silencehope.actieforum.com
 
Salamander
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Your Fate :: Zuiden :: Concerts-
Ga naar: